O książce: 2023 / Nie jestem zawodowym pisarzem. Od czasu do czasu tworzyłam historie, najczęściej po to, żeby uciec od irytującego zgiełku życia. Okazało się, że jest to dobry sposób na chwilę wytchnienia duszy od niekończącej się pielęgnacji ciała. Proponowanym opowiadaniom trudno nadać jakąś ogólną charakterystykę – są one różnej gatunkowo: jedne pisane są w formie żartu, inne półżartem, a jeszcze inne – zupełnie na serio. „Notatek hipochondryka” w ogóle nie można zaliczyć do opowiadań. Notatki to tylko notatki. Co skłoniło mnie do opublikowania tego wszystkiego? Tak, to zwyczajna ludzka słabość: jeśli choć jedna dziesiąta tego, co jest napisane, zasługuje na uwagę, to tej jednej dziesiątej jest mi szkoda – może komuś umili czas wolny lub da do myślenia. Nie bez obaw podjąłem się tego przedsięwzięcia. Wtedy dotarło do mnie, jak nieskazitelnie niezniszczalni są ci, którzy nie tworzą i nie drukują – spróbuj krytykować! Ogólnie rzecz biorąc, czy wszystko to rozpoczęło się na próżno, czy nie na próżno, należy do oceny czytelnika.